Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

Opublikowano: 21 wrzesień 2018

NAUCZYCIELE UCZĄCY
W SZKOLE PODSTAWOWEJ IM. ŚW. JANA KANTEGO
W PANTALOWICACH

Dyrektor szkoły: mgr Elżbieta Wołoszyn

Grono pedagogiczne:

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

Opublikowano: 20 wrzesień 2018

Czytaj więcej: Hymn Szkoły

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

Opublikowano: 20 wrzesień 2018

ŻYCIORYS ŚWIĘTEGO JANA KANTEGO

Jan Kanty właściwie Jan Wacięga urodził się w Kętach (miasteczko 30 km od Oświęcimia) 24 czerwca 1390 roku, jako syn Stanisława i Anny (niektóre źródła podają imię matki – Maria). Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Jego ojciec Jan był bogatym mieszkańcem Żywca, a także przez pewien czas burmistrzem tego miasta. Do naszych czasów nie zachowały się żadne historyczne wzmianki o jego życiu z lat dziecinnych i młodzieńczych. Wiadomo tylko, że po ukończeniu nauk początkowych w rodzinnym mieście w wieku 23 lat rozpoczął studia w Akademii Krakowskiej. Rozpoczął je na Wydziale Filozoficznym, gdzie głównym wykładanym przedmiotem była filozofia Arystotelesa. Tu uzyskał w 1415 roku stopień bakałarza, a trzy lata później w styczniu 1418 roku został magistrem filozofii (dzisiejszy doktorat). Zanim otrzymał mieszkanie i stałą posadę w Akademii zarabiał na swoje utrzymanie podejmując rozmaite pomocnicze zajęcia na fakultecie. Między rokiem 1418 a 1421 przyjął święcenia kapłańskie w Kościele Nawiedzenia Maryi Panny w Tuchowie
(obecnie sanktuarium ojców redemptorystów). W latach 1421 – 1429 na prośbę zakonników bożogrobowców w Miechowie koło Krakowa został kierownikiem tamtejszej szkoły klasztornej. Tam też głosił kazania w języku polskim ( ówczesnym językiem liturgii był język łaciński ) oraz przepisywał (kopiował) dzieła, szczególnie
św. Augustyna a później dzieła św. Tomasza z Akwinu W Miechowie opiekował się gromadką młodych zakonników jako ich wychowawca i nauczyciel gramatyki, teorii muzyki i śpiewu. W 1429 roku Jan z Kęt rozpoczął wykłady w Akademii Krakowskiej na Wydziale Filozoficznym, gdzie wykładał logikę, fizykę i ekonomię Arystotelesa. Przez kilka lat pełnił funkcję dziekana tego wydziału, równocześnie studiując teologię i jesienią 1439 roku otrzymał tytuł bakałarza teologii.

W dniu 11 grudnia 1439 roku został kanonikiem kapituły przy kolegiacie św. Floriana w Krakowie, z czym wiązało się objęcie probostwa przy kościele św. Andrzeja w Olkuszu. Nie mogąc jednak, ze względu na liczne zajęcia osobiście sprawować opieki duszpasterskiej nad powierzoną mu parafia, po ośmiu tygodniach (5 lutego 1440 roku) zrezygnował z tego urzędu nie będąc przypuszczalnie w Olkuszu ani razu. Jan z Kęt odbył także pielgrzymkę do Rzymu (niektórzy uważają, że kilkakrotnie). Wspominano także, o jego pielgrzymkach do Ziemi Świętej, faktycznie były to jednak pielgrzymki do Miechowa, gdzie w bazylice bożogrobowców w Grobie Pańskim przechowywano relikwie ziemi z Jerozolimy, z grobu Pana Jezusa. W 1443 roku w wieku 53 lat został magistrem teologii. W trzy lata później objął, po śmierci swojego mistrza B. Hesse katedrę na wydziale teologicznym, gdzie pracował do końca swojego życia. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia 1473 roku. Pochowano go w podziemiach kościoła św. Anny w Krakowie, gdzie do dziś znajdują się jego relikwie. Był człowiekiem bardzo pracowitym, o czym świadczy 28 woluminów (tomów) liczących około 15 tysięcy stron własnoręcznie przez niego przepisanych, z których dziesięć tomów przechowywanych jest w Bibliotece Watykańskiej.

Beatyfikacja Św. Jana Kantego miała miejsce 27 września 1680 roku, natomiast kanonizacja - 16 lipca 1767 roku przez papieża Klemensa XII. Święty Jan Kanty jest patronem Polski, głównym patronem Archidiecezji Krakowskiej, miasta Krakowa, profesorów, młodzieży, studentów, „Caritas”, szkół katolickich. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 20 października.

ŻRÓDŁO:http://www.parafiamalec.podbeskidzie.pl/images/jankanty.jpg

Opracował:

mgr Sławomir Ochota

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

Opublikowano: 18 wrzesień 2018

HISTORIA SZKOŁY W PANTALOWICACH

             Szkoła w Pantalowicach została wybudowana w 1866 roku, dzięki działalności proboszcza ks. Jakuba Kluczyckiego, wójta Pantalowic Józefa Kukułki oraz gospodarzy: Fabiana Szatkowskiego i Jana Futomy. Po wielu staraniach dnia 8 października 1866 roku rozpoczęła się nauka w szkole. Szkoła miała tylko jedną izbę lekcyjną oraz mieszkanie dla nauczyciela. Pierwszym nauczycielem tej szkoły był Jakub Cisło. W 1880 roku staraniem ks. Romana Olkiszewskiego dokonano pierwszego remontu szkoły tzn. „położono nową podłogę i zaciągnięto podmórówkę z kamieni i cegieł”. W 1886 roku wyremontowano dach, przy tej okazji umieszczono na dachu dzwonek szkolny... dotychczas znajdował się za szkołą od południa na słupie ociosanym, lecz słup od ziemi próchniał, a więc wpuszczano go coraz niżej do tego stopnia, iż głos dzwonka rozlegał się tylko na niewielkiej przestrzeni....” W 1904 roku dzięki pracy ks. proboszcza Gondolowskiego i przewodniczącego Rady Szkoły wygospodarowano drugą salę lekcyjną z mieszkania nauczyciela oraz pokryto dach nowym gontem. W 1908 roku Rada Szkolna wynajęła drugi budynek na trzecią salę lekcyjną. W 1910 roku po kilkuletnich staraniach przystąpiono do budowy nowego budynku szkolnego, którego wykończono w 1911 roku. Nie mało zasług przy budowie tej szkoły położył ks. proboszcz Stanisław Bulichowski. Rozpoczęcie nauki w nowym budynku szkolnym nastąpiło 20 października 1911 roku. Kierownikiem szkoły został Rudolf Rembisz. Dnia 30 grudnia 1925 roku zmarł Rudolf Rembisz a nowym kierownikiem został Marian Bieniowski. Od 1 września 1927 roku na mocy Rozporządzenia Ministerstwa szkoła stała się szkołą 5 – klasową, nauka odbywała się na dwie zmiany. W tym czasie w szkole uczyła Wilhelmina Sanocka. Na mocy Rozporządzenia Kuratorium Okręgu Lwowskiego z dnia 14 września 1929 roku szkoła została przekształcona w 6 – klasową. W latach 1928 – 1930 religii uczyli ks. J. Głód, następnie ks. Ludwik Sieradzki. W roku szkolnym 1932/1933 wprowadzono klasę VII, zaś w 1937 roku rozpoczęto w szkole Wieczorowy Kurs Oświaty Pozaszkolnej, który podzielono na dwie grupy : kurs dla analfabetów i ogólnokształcący.

W okresie II wojny światowej w szkole były bardzo trudne warunki do nauki : nie było podręczników, zeszytów, piór i atramentu. Kierownik szkoły M. Bieniowski ukrywał na wsi u gospodarzy bibliotekę szkolną, godło państwowe i sztandar szkolny. W dniu 11 kwietnia 1945 roku zginął śmiercią tragiczną kierownik szkoły M. Bieniowski, a nowym kierownikiem został Roman Nikorowicz.

Od września 1945 roku nowym kierownikiem został Józef Haber, który od początku troszczył się o zaopatrzenie szkoły w podręczniki i pomoce szkolne. W tymże roku szkolnym po raz pierwszy zorganizowano „ Mikołajki” dla dzieci szkolnych. W roku szkolnym 1946/1947 po raz pierwszy wprowadzono ośmioklasową szkołę podstawową (funkcjonowała tylko 2 lata). Z poprzedniego grona został tylko kierownik Józef Haber i W. Sanocka. Do pracy przyszedł ks. wikary Józef Oleszkowicz. Oprócz normalnej nauki nadal prowadzono kursy dla analfabetów, które ostatecznie zakończono w 1954 roku ( nauczyło się czytać i pisać około 50 osób ).

Dotychczasowy budynek szkolny nie spełniał potrzeb lokalowych do nauczania. W związku z tym w 1959 roku zaczęto przymierzać się do budowy tzw. „ przybudówki”. W 1963 roku już rozpoczęła się nauka w nowym budynku. Były tam cztery sale lekcyjne, pokój nauczycielski, kancelaria i dwa przestrzenne korytarze (obecnie Dom Nauczyciela).

W 1963 roku powstał Komitet Budowy Szkoły na czele z Władysławem Kubickim, podjęto też uchwałę w sprawie zbiórki funduszy na budowę szkoły (500 złotych od każdej rodziny). We wrześniu 1964 roku przystąpiono do pierwszych prac budowlanych. Całość prac wykonywało Jarosławskie Przedsiębiorstwo Budowlane. Inwestycja łącznie kosztowała około 4 milionów złotych. Nową szkołę oddano do użytku 10 września 1967 roku. W nowej szkole jest 8 sal lekcyjnych, sala gimnastyczna, kuchnia, biblioteka, kancelaria, pokój nauczycielski, łazienki, szatnia i przestronne korytarze.

Do 1969 roku kierownikiem szkoły był Józef Haber, po nim funkcję kierowniczą objęła pani Zofia Stryczniewicz, która prowadziła szkołę do 1985 roku. We wrześniu 1985 roku dyrektorem szkoły został pan Antoni Marcinek. Dzięki jego staraniom szkoła była jedną z pierwszych w gminie, w której urządzono pracownię komputerową. Od 1999 roku funkcję dyrektora pełni pani mgr Elżbieta Wołoszyn, która również zabiega, by uczniowie mieli jak najlepsze warunki do nauki. Budynek szkolny jest remontowany (wymiana stolarki okiennej, elewacji).W latach 1999 – 2008 w budynku naszej szkoły mieścił się Oddział Zamiejscowy Gimnazjum nr 1 w Kańczudze. Od roku szkolnego 2008/2009 nastąpiła reorganizacja naszej szkoły i został powołany Zespół Szkolno – Gimnazjalny. Odbył się konkurs na stanowisko dyrektora, w wyniku którego dyrektorem została mgr Elżbieta Wołoszyn. W naszej szkole są dwie pracownie komputerowe oraz Informatyczne Centrum Informacji Multimedialne. Oprócz ZS – G istnieje przedszkole prowadzone przez panią Bogumiłę Rabeł. Od 1 kwietnia 2007 roku w szkole istnieje Podkarpacki Ośrodek Przedszkolny do którego uczęszczają dzieci w wieku od 3 do 5 lat. Kadrę pedagogiczną stanowią : mgr Marzena Wywrot i mgr Justyna Pakuła.

W naszej szkole przybywało wielu nauczycieli, którzy wnosili wkład w rozwój oświaty w naszej miejscowości.

W roku szkolnym 2009/2010 w skład Rady Pedagogicznej wchodzili :

Dyrektor szkoły – mgr Elżbieta Wołoszyn oraz mgr Małgorzata Bartman – Bułaś, mgr Jolanta Broda, mgr Magdalena Czepiel, mgr Bożena Futoma, mgr Anna Kuszek – Ilasz, Kamila Kołotyło, ks. mgr Antoni Krzysik, mgr Sylwester Makuch, mgr Magdalena Niemiec, mgr Elżbieta Ochota, mgr Sławomir Ochota, mgr Alicja Prostak, mgr Dorota Sebzda, mgr Magdalena Statek, mgr Wojciech Szatkowski, mgr Joanna Telega, mgr Agnieszka Urban, mgr Lidia Wyskiel, mgr Elżbieta Żak i mgr Anna Żyła.

Źródła :

1.Ocalić od zapomnienia. Opracowała Teresa Marcinek i Zofia Stryczniewicz, Pantalowice. styczeń 2008.

2.Kroniki szkolne.

3.Michał Domański, Życiorys ks. Jakuba Franciszka Kulczyckiego.

Opracował
mgr Sławomir Ochota